موسیقی هاوس

موسیقی هاوس (به انگلیسی: House music) سبکی از موسیقی رقص الکترونیک است که ابتدا در دیسکوتک‌های حامیان آمریکایی آفریقایی‌تبارها، آمریکایی‌های لاتین‌تبار، فرانسوی‌ها و همجنسگرا‌ها در دههٔ ۱۹۸۰ میلادی ابتدا در شیکاگو و سپس در نیویورک، نیوجرسی، دیترویت، و میامی پرطرفدار شد و سرانجام قبل از برانگیخته‌شدن در جریان اصلی موسیقی پاپ و موسیقی رقص به اروپا رسید. هاوس به شدت متأثّر از موسیقی سول و فانک برانگیخته شده در سبک دیسکو است. هاوس عموماً از سازهای ضربی سبک دیسکو استفاده می‌کند، مخصوصاً هنگام استفاده از طبل باس بر روی هر ضرب، می‌تواند شامل یک سینث‌سایزر نمایان برای خط باس، درامز الکترونیک، افکت‌های الکترونیکی و نمونه‌های فانک و پاپ و صدای خواننده با تأثیر از افکت پس‌آوایی و بازآوایی باشد.

وجه تسمیه

اصطلاح موسیقی هاوس از اسم کلوپ شبانه ای به نام The Warehouse مشتق می شود که در سال های ۱۹۷۷ تا 1983 در شیکاگو وجود داشت. این کلوپ عمدتاً توسط آمریکایی آفریقایی‌تبارهای همجنسگرا و آمریکایی‌های لاتین‌تبار اداره می شد که برای رقص با موسیقی اجرا شده توسط دی جی ساکن در همانجا (Frankie Knuckles) می آمدند.

موسیقی هاوس
ریشه‌های سبکی	دیسکو، سول، موسیقی فانک، پست دیسکو، الکتروپاپ، سینث‌پاپ
ریشه‌های فرهنگی	سال‌های آغازین دههٔ ۸۰ میلادی در شیکاگو، ایالات متحده
سازهای موسیقی	سَمپلِر، درامز الکترونیک، سینث‌سایزر، تِرن‌تیبل، سیکوئنسر
محبوبیت عمومی	از سال‌های میانی دههٔ ۱۹۹۰ میلادی در تمام دنیا
مشتق‌ها	ریو، گاراژ هاوس
زیرسبک‌ها
اسید هاوس، بریک بیت، دارک هاوس، دیوا هاوس، یورو هاوس، مایکروهاوس، پراگرسیو هاوس، الکترو هاوس، دریم هاوس، دیسکو هاوس، وکال هاوس، هاردبگ
سبک‌های درهم‌آمیخته
آلترنتیو دنس، امبینت هاوس، دیپ هاوس، تمپو پائین، فانکی‌هاوس، الکترونیک راک، هاوس-پاپ، هیپ هاوس، لاتین هاوس، مَدچِستِر، نئو سول، تِک هاوس، لیکوئید فانک
حلقه‌های منطقه‌ای
شیکاگو، فرانسه، سن فرانسیسکو، ایتالیا، بریتانیا، کره جنوبی، نیویورک، نیوجرسی، میامی، دیترویت